Soms luisteren mensen naar zichzelf. In een stille omgeving, door alleen te zijn luisteren ze naar de stemmen die van binnen komen.
Goed, zou je echt willen luisteren naar de geluiden die vanuit je lichaam komen, dus van je organen; zoals uit je maag, je hart, je longen, zelfs het geluid van het bloed dat door je aderen stroomt?
Er is daar een manier voor: naar het Orfield Laboratory in de staat Minnesota in de VS gaan, dat bekend staat als de “stilste kamer ter wereld”.[1]
Deze kamer, die is opgenomen in het The Guinness Book of Records (Guinness Recordboek), is voor 99,99% geluiddicht gebouwd. Het is omringd door dikke glasvezel, dubbele geïsoleerde stalen wanden en beton met een dikte van 30 centimeter. Bovendien zijn de wanden van de kamer bedekt met speciale isolatiematerialen. In deze kamer worden geluidsexperimenten uitgevoerd en zelfs sommige tests die NASA op astronauten uitvoert worden hier gedaan.
Het geluidsniveau in de kamer is -9 decibel, wat een krankzinnige stilte betekent.[2] In normale stille kamers is het geluidsniveau 60 decibel. Het menselijk gehoor heeft een gehoordrempel van 0 decibel, daarom is het onmogelijk om lang in die kamer te blijven. Het record voor het verblijf in die kamer is 45 minuten. Hoewel het in eerste instantie verbazingwekkend is om de geluiden van onze organen te horen, wordt het na verloop van tijd een vorm van marteling. Het is onmogelijk voor ons om te leven in een omgeving die niet overeenkomt met onze natuur. Want al onze organen en systemen zijn ontworpen om te functioneren in overeenstemming met factoren zoals; geluid, licht en warmte in de wereld. Ons gezichtsvermogen is bijvoorbeeld gekoppeld aan de interactie tussen de cellen in onze ogen en zonnestralen.
Ons oor is gevoelig voor lage frequenties, maar onze Heer heeft ons het vermogen gegeven om geluiden te horen die we nodig hebben. We kunnen geluiden waarnemen met een frequentie tussen 20 en 20.000 Hertz. Hierdoor worden we niet gestoord door het geluid van de voetstappen van een mier op de grond of het geluid van de vleugels van vogels die in de lucht vliegen. Als we constant het geluid van onze organen of het ruisen van het bloed in onze aderen zouden horen, zou het leven erg moeilijk zijn.
Eigenlijk hebben we een buitengewoon gehoorsysteem. Zelfs in een drukke omgeving kan een persoon zijn aandacht richten op een bepaald geluid en dat horen, zelfs als er veel verschillende geluiden zijn. Een dirigent van een orkest kan bijvoorbeeld tegelijkertijd de geluiden van 28 verschillende muziekinstrumenten onderscheiden, zich concentreren op het gewenste geluid en fouten opmerken. Gemeten resultaten hebben aangetoond dat het menselijk oor in staat is om twee geluiden te onderscheiden met een verschil van 3/10000 tussen hun frequenties.
Elk levend wezen is voorzien van een gehoorvermogen dat past bij zijn behoeften. Hier zijn enkele voorbeelden: vleermuizen kunnen geluiden waarnemen tussen 716 Hz en 113.000 Hz, uilen tussen 200 Hz en 12.000 Hz, duiven tussen 1 Hz en 4.000 Hz, pinguïns tussen 100 Hz en 15.000 Hz, en walvissen tussen 15 Hz en 3.000 Hz.[3]
Dolfijnen hebben een zwak reuk- en gezichtsvermogen, maar hun gehoor is veel beter ontwikkeld.[4] Met een systeem vergelijkbaar met een “sonar” die hun is gegeven kunnen ze geluiden op kilometers afstand gemakkelijk horen. Deze geluidsgolven, die het menselijk oor niet kan waarnemen, verspreiden zich in golven door het water. Als deze geluidsgolven een obstakel tegenkomen, kaatsen ze terug. De tijd die het geluid nodig heeft om naar het obstakel en terug te gaan, geeft de afstand tot de prooi of het obstakel aan.”
Onze Heer heeft alle levende wezens voorzien van geschikte organen en systemen, zodat ze hun voedsel kunnen vinden, zich kunnen beschermen tegen vijanden en kunnen overleven in de omstandigheden van de wereld.
Vertaald door Mehmet Demirözcan
Voetnoten
[1] “Inside the quietest place on Earth”
