Ulug Bey (1394-1449) was een grote geleerde en astronoom van zijn tijd en tevens een heerser. Ter ere van zijn bijdragen aan de wetenschap heeft de Internationale Astronomische Unie een krater op de maan vernoemd naar “Ulug Bey”.
Ulug Bey, de vierde heerser van de Timuridische Staat in 1409, wijdde zich meer aan wetenschap dan aan bestuur. Hij maakte van zijn paleis een wetenschapscentrum.
De studies van Ulug Bey zijn voornamelijk op het gebied van wiskunde en astronomie. De sterrencatalogi in zijn boek Zidji Djadid Sultani (Ulug Bey‘s Astronomie Tabellen) werden vertaald naar verschillende talen en werden zowel in de islamitische wereld als in Europese landen gebruikt tot de 19e eeuw.
Het waren Ulug Bey‘s werken die hem aan de hele wereld introduceerden op het gebied van de astronomie en de werken die hij produceerde. Zijn meest bekende werk is het grote observatorium dat hij in Samarkand had laten bouwen. De studies in dit observatorium, dat in de 14e eeuw werd gebouwd, blijven zelfs tot op de dag van vandaag de astronomische studies verlichten. De berekeningen die toen werden gemaakt, zijn in overeenstemming met de astronomische berekeningen van vandaag.
Het observatorium werd onthuld door een Russische archeoloog tijdens opgravingen in 1980. In het observatorium werden zeven grote planeten Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus en Uranus, evenals de Maan en de Zon geobserveerd en nauwkeurige berekeningen werden gemaakt.
Hoewel de instrumenten die hij gebruikte in zijn experimenten en observaties, en de bronnen die hij gebruikte in zijn studies, onvoldoende waren in vergelijking met die van vandaag, maakte Ulug Bey zeer serieuze en belangrijke vaststellingen.
Vertaald door Mehmet Demirözcan
