Een van de wetten van de schepping is dat er een minimum aan energie, ook wel activeringsenergie (drempelenergie) genoemd, vereist is op het niveau van oorzaken om reacties te laten beginnen. De drempelenergie van elke reactie is verschillend.
Bijvoorbeeld, het gesneden oppervlak van een appel krijgt een geelachtige kleur. Dit komt door de vloeistof op het oppervlak die reageert met de lucht. Als de activeringsenergie lager zou zijn geweest, zou de appel zeer snel bederven.
Er schuilt ook veel wijsheid in het feit dat het drempelenergie principe voor elke reactie in grootte verschilt. Als de verbrandingswarmte van een boom, blad of papier lager zou zijn, zouden er op zonnige dagen overal branden ontstaan en zouden bossen worden bedreigd met uitroeiing.
Een lagere energiehoeveelheid zou leiden tot snellere groei en vermeerdering van planten; een hogere energie zou juist leiden tot langzamere ontwikkeling. In beide gevallen zou het evenwicht van de natuur verstoord worden en zou de aarde onbewoonbaar worden.
We kunnen voorbeelden geven zoals de verdampingswarmte van water of de smeltwarmte van ijs.
Maar wat als deze energie op de drempelwaarde niet zou worden overschreden, wat als er geen dergelijke regel zou zijn? Dan zou waterdamp direct worden gecreëerd zodra zuurstof en waterstof elkaar ontmoeten, metalen voorwerpen die in contact komen met lucht zouden snel roesten en geconsumeerd voedsel zou zeer snel worden verteerd.
Vertaald door Mehmet Demirözcan
