Gün gelir kavuşuruz,
Ayrılık daim olmaz.
Kader tecelli eder,
Elem baki kalmaz.
Her şey zıddıyla kaim
Ayrılık vuslata gebe
Sonsuz bir saadet için,
Ahiret yurdu son perde.
Kavuşmak tam olmak,
Kendini ait hissetmek,
Kimi sevdiğine, kimi evladına,
Kimi ise aşık olduğu şehre.
Kavuşma vakti yaklaşınca
Zaman geçmek bilmez,
Kavuşma yaşanınca da,
Zaman geçsin istenilmez…
Kavuşmanın kadrini,
Asım’ın nesli bilir.
Allah’ın takdirini,
Tevekkül ehli bilir.
Ademoğlu budur işte
dünyaya kavuşmak için
gözünü açar,
Allah’a kavuşmak için ise
gözlerini kapar…
