2021 Aralık 2021 Edebiyat Seyfullah Sacit

Beni Bana Hatırlatan Kız

Beni bana hatırlatan kız… Bana baharı anlatan. Nasıl bir gelişti ki dünyaya teşrifin, arefesindeydi her güzel şeyin. Geleceğin kıyısında durmuş karanlığına bakarken, küçük ellerin uzanmıştı ellerime. Semada parlamaya başlayan küçük yıldızı, ayın gün dönümünde bir hilale ulaşma evresindeki son karanlığı gibi, görmediğim veya görmek istemediğim bir sürü şeyi bir anda bana gösteren kız…

Binlercesinin kem gözle baktığı dünyada sade bakışların… Saf bir ağlayışla, gözlerini üzerime dikmiş, “Neredeyim ben?” der gibi bana bakarken ağlattın ilk defa beni. Ben üzüntüden kolay kolay ağlayamam. Sevinç anında ise boşalır göz pınarlarımdaki damlalar. Bana baharı getiren kız… O an sen ağladın, ben ağladım. Dünya görse, inan bizim o halimize gülümserdi. Biz seninle ağlayarak güldürecektik dünyayı; işte o an anladım.

Hemşire ilk kez kucağına vermek istediğinde, kırılırsın korkusuyla seni alamayan ve kışın sonuna denk gelmiş baban. Mevsimin sonbaharına, günün ikindi vaktine… Karanlığın korkusuyla akşamı beklerken bana siyah örtünün üstünde ne çok renk olduğunu gösterdin. Bana beni bir kere daha anlatan kız. Bahar seninle beraber geldi.

Her geçen gün büyüdüğüne şahit olmak… Bana bakışındaki anlam ve kaldırımlardaki evsizleri bile sevindiren sesin…

Beklediğini bile fark etmeden beklemiş baban seni. Beklemiş ya! Bayram arefesinde yaptığın sürpriz; çifte bayram oldu babana. “O gün ne çok şey beklemişim.” dedi baban. Geldi işte… Kızım geldi.

Annen haklı olarak neden yazmıyorsun kızına bir şeyler diye sitem ediyor. Öyle hemen yazmak kolay değil, bana baharı getiren kız. Her kelimesi ilmek ilmek işlenmeli kalbimde. Her sözcükte bana baharı nasıl getirdiğini anlatmalıyım. Sen bayramın arefesi, biz ise bayramı her an beklerken, arefede bayramı kutlayan iki sevgiliyiz. Annen ve baban…

Zaman geçecek kızım. Baharı bana getiren kızım. Beni bana tekrar anlatan kızım. Sen büyüyeceksin. Önce emekleyerek, sonra yürüyerek geleceksin. Doğumunla geldiğin gibi… Her güzel şeyin arefesinde gülümseyeceksin bana. Biliyorum ki bir gün seninle okuyacağız bu yazıyı. Sen ağlayacaksın, ben ağlayacağım. Bizi gören herkes gülümseyecek. Ağlayarak gülümseteceğiz biz bu dünyayı…