Çizim: Karen Tuba
Soru: Merhaba, 18 yaşındayım. Yurt dışında yaşıyorum. İnançlı bir ailede büyüdüm ve ben de inançlı yaşamaya çalışan birisiyim. Fakat arkadaş ortamında çok zorluk çekiyorum. Bazen kendimi yanlış davranışların içinde buluyorum. Kendimi kötü hissetsem de bazı davranışları sürdürmeye devam ediyorum. Arkadaşlarım gibi davranmazsam yalnız kalacağımı düşünüyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Cevap: Sevgili kardeşimiz; öncelikle bu iç görüye sahip olmanız ve bu konuda bir çözüm arayışına girmeniz, değerlerinizin farkında olduğunuzu, bir mücadele içinde bulunduğunuzu gösterir ki bu da meselenin önemli bir kısmını hallettiğiniz anlamına gelir.
İnsan sosyal bir varlıktır ve çevresiyle ilişki ve iletişim halindedir. Arkadaş çevrenizde yaşadığınız dışlanma endişesi, normal bir durumdur, fakat bu hisle baş etmeye çalışırken sürekli kendi değerlerinizden, inancınızdan ve kişiliğinizden taviz vermek, sizi daha mutsuz ve iç çatışmalarla dolu bir hayata sürükler. İlk adım, kendi doğrularınızı fark etmeye çalışmak olabilir. Kendinizi daha iyi tanıdığınız zaman, sosyal çevreniz de bu irfana göre şekillenir. Nasıl ki ten renginden ve düşüncelerinden dolayı kimsenin kimseyi ötekileştirmeye hakkı yoksa, değerlerinden ve kişiliğinden dolayı da kimse kimseyi dışlamamalıdır.
