Yularsız Şehir

Boğaz’ında gamsız bir hıçkırık
uyanır kargaşaya yeminli
İstanbul!
Yularsız şehir
Dökülürken günışığı çarşılara
yanakları kızarır Ayasofya’nın
Usulca sızan kalabalığın
değişir biçimi dakikalar içinde
Tekrarlı edepten usanır
kuyusuna yuvarlanır hoyratlığın
Küçük bir çocuğun cebinden düşer merhamet
izdüşümlü acıların müsveddesi oluverir
diriler ölülerden çabuk gömülür bu şehirde
Böylesine çabuk boşalmak
Çarçabuk alır kaçışan akılları
Kara leşleri çürüsün,
umut doğursun diyarı!