Mızrap oldular saza, türküler bestelediler
Medrese-i Yusufiye’den bekler ümit bağı
Dilden düşmez yara, kötü söz hızlı yayılır
Yerden kalkmaz, düşer, bu yol bitmez
Gazel yakar diller, yollar sevdiğini bekler
Simaya bir tebessüm fazla
Burnunda tüter, rüyada görür, sahrada
Uyku tutmaz, basık dünya
Hisler neyler, uykularda hayaller
Uyanınca kâbus olur
Simanda burukluk
Sabırla bekler; “Mevlam neylerse güzel eyler” der
Hüzün basar, bağrı yanar, yağmur olur yağar
Bekle, bir gün gelir güzel bahar
Bir Garip Hikâyesi
