Bir sözcüktür insanı âlem eden
Bir sözcüktür insana elem veren
Ne kederdir seni var eden
Ne de ateş olacak beni yok eden
Yürektir kor olan, can olan, yâr olan
Bir sevdadır gözlerime dolan
O kızıl güneş ki guruba kayan
Ha battı ha batacak o gülüşünü çalan
Hayaller midir bu gemiyi yürüten?
Takvimler midir bu cihanı döndüren?
Ben böyle değildim eskiden
Kim mahrum etti beni bu ümitten?
Heyecanla uyanıyorum rüyalardan
Yine vapurla geçiyoruz Boğaz’dan
Sen mendil sallarken kıyıdan
Yollar görünüyor bana uzaktan
