Bazen kalem de sessiz kalır
Takılır kâğıtla arasına gözyaşları
Ümidin incecik beline
Kemer diye dolanır.
Görününce sayfa aralarında
Saklanan hatıraları,
Kalem bir kere daha gençleşir.
Sahi sevdanın gençliğinde
Vuslatın kucaklaması nasıldır?
Kar yağmış saçlarıma seslenir,
Baharın, gözlerimin
Yokuşunda olduğunu.
Donmuş nefesime ufuk soluklanır,
Masmavi gönül denizinde.
Hayal penceremin perdesi açılır
Gözlerim uçsuz bucaksızlığa uzanır.
“Eh işte!” der kalem,
Yasla bana sözcüklerinin fısıltısını.
Kalemin Serzenişi
