Bir varmış, bir yokmuş… Işıkların söndüğü, renklerin solduğu, seslerin duyulmadığı ve karanlıklara gömülmüş bir diyar varmış. Cehalet içinde yürüyen bedenler, bilgisizlikte boğulan nesiller varmış. Diyar gecelere mahkûm, soğuğa karşı çaresizmiş, çünkü güneş gibi bütün yıldızlar sönmüş.
Diyarın halkı bütün her şeyin yok olmasını çaresizce beklemişler. Öylece pes etmişler. Bir kesim hariç!
İdealist, çalışkan ve mefkûreleri için gerekirse bucak bucak seyahat edecek birileri varmış. Işığı getirmek için bilinmeyen beldelere yolculuk yapabilecek, soğuğa, renksizliğe ve ruhsuzluğa dayanabilecek insanlarmış onlar.
Bir gaye-i hayalleri olduğu için karanlık, soğuk veya renksizlik onları etkileyemezmiş. Onların baştan beri hedefleri, ışıkları dört bir tarafa yaymak, sinelerde umudu yeşertmek ve gönülleri huzur ile doldurmakmış.
İdeallerinin peşinden giden bu bir avuç insana inanan, onları destekleyen çıkmamış, ama onlar pes etmemiş ve çıkmışlar yollara. Bir sorun mu yaşandı, tek gidecek sığınaklarından yardım ister ve yola devam ederlermiş.
Gaye-i hayallerinin peşinde koşan adanmışlar…
Işıkları geri getirmek için çabalayan bir topluluk…
Diyarın yok olmasına çok az bir vakit kalmış. Yine de umutlarını kaybetmeyen adanmışlar topluluğu, çare aramaya devam etmiş. Dağ, taş, dere, tepe, hiçbiri zor gelmiyor, hepsini aşıyorlarmış.
Bir gün ışıklar tekrar parıldamaya başlamış. Soğuk kendi köşesine çekilirken güneş doğmuş ve bütün diyarı ısıtmış. Renkler tekrar canlanmış ve yeryüzünü eski ihtişamlı hâline getirmiş. Gözler artık bir daha karanlığa mahkûm olmak istemiyormuş, çünkü bu renkler, bu parlaklık ve bu ışık, vazgeçilebilecek bir şey değilmiş. Işık bir ihtiyaçmış. O olmadan hayat olmazmış.
Her sokakta, her beldede ışıklar yandıkça cehalet ve bilgisizlik kaçacak yer ararken deneyler ve araştırmalar hızlarını kaybetmeden gelişmeye başlamış.
Öğreten, eğiten, karanlığı korkutup kaçıran, ışıklar yakan ve insanlığa olması gereken şekilde yön verenler, işte onlar kurtarmış bütün diyarı.
Gece gündüz gelişim için gayret edenler öğretmenlermiş.
Onlar dünlerini, bugünlerini ve yarınlarını bu göreve adayan dava insanlarıymış. Gayeleri uğruna, öğrencileri için, öğretme aşkıyla dolu bir şekilde, bütün zorluklara göğüs geren, bir harf, bir konu, bir ders öğretebilmek için ne zahmetlere giren değerli insanlar!
Öğretmek sadece bilgi aktarmak değildir. Öğretim sadece okulun içinde olmaz. Öğrenmek için masalar, sıralar, tahtalar ve sınıflar elzemdir değildir. Öncelikle insan, öğrenmek için bir yol göstericiye, bir öğretmene muhtaçtır.
Dünyaya umut tohumları saçan, karanlığı boğan ışıkları yayan, cehaletin önüne geçen öğretmenler… Karşılık beklemeden, kalblere dokunmak için çaba gösteren, insanlığın iyiliğini isteyen, karanlıkları aydınlatma gayesine sahip değerli öğretmenler…
Öğretmen gerektiğinde bir anne veya baba, bir abla veya ağabey veya bir arkadaş olur. Öğrencilerinin gönüllerine taht kurar.
Bilgiler deryasından ikramlarda bulunur, hayaller âleminde gezintiye çıkarır, dünyadan ukbaya yapılacak yolculuk için hazırlıklarda yardım elini uzatır, rehber olur ve öğrencilerinin kefesini iyilikle, güzellikle ve sevgiyle doldurur. Mirasçılarını dört bir yana gönderir ve onlar da karanlığa gömülmüş yerleri, soğumuş gönülleri aydınlatır, ısıtır.
Öğretmen binlerce gönle dokunabilir. Onun bir tebessümü, samimi sohbetleri, durağan gönülleri akan sulara çevirir. Onlar yeryüzünün mirasçılarını en güzel şekilde yetiştirir; değer vermeyi, sevmeyi, iyiliği ve güzelliği öğretir.
Öğretmenler her güne yenilenmiş enerjiyle başlarlar. Nasıl yapsam da daha iyi anlatsam, ne yapsam da o gönüllere sızsam, ne yapsam da soğuğa sıcağı, karanlığa ışığı getirsem diye düşünür de düşünürler.
Şefkatle, samimiyetle, hoşgörüyle, aşkla ve yılmadan, dur durak bilmeden en güzel öğretmen olan Efendimizi (sallallâhu aleyhi ve sellem) örnek alarak sinelere huzuru, sevgiyi ve doğruyu getirmek için çaba gösteren değerli öğretmenler…
Onların hakkı ödenmez, onların yaptıklarının karşılığı verilemez. Paha biçilmez işlere imza atan, bizlerin rehberi olan, durmaksızın iyiliği aşılayan ve doğruya yönlendiren güzel öğretmenlerimize selam olsun!
