Başıma gelen ufak tefek sıkıntılar sonucu serzenişlerde bulunuyorum. Hâlbuki hakikat, fazilet ve adalet uğruna ne tür musibetlere maruz kaldım ki? İkbalimden mi oldum? Aşım, işim mi elimden gitti? Hicret etmeye mecbur mu bırakıldım? Sürgün mü yaşadım? Zindan, mekânım mı oldu? Yakınlarıma hasret mi kaldım? Mukaddes değerlerimin derdiyle dertlenmekten uykularım mı bölündü? Zifirî karanlıkları aydınlatmak uğruna mum olup yandım mı? Ey nefsim! Ne kadar fedakârlık yapabildin?
Cennet ucuz değil, cehennem dahi lüzumsuz değildir. Zulüm her devirde olmuş ve bundan sonra da olacaktır. Lakin unutmamalıyım ki bahardan evvel fırtınalar yaşanır. Aydınlıklardan önce karanlıklar görülür. Fakat her şeye rağmen, zindanlar saadete dâyelik yapar. Zulümlerin çirkinliği, adaletin güzelliğiyle silinir. Rahmet yağar, ortalık yeşerir.
