Ufacık nokta gibi başladım hayata
Virgülleri bol olan yol ayrımlarında;
Karşılıksız kalmış konuşma çizgileri,
Üç noktalar almış sözcüklerin yerini.
Şimdi sana bakan gözlerime
Açıklaması zor noktalı virgüllerle,
Kafamda dolaşan soru işaretlerini
Bırakıverdin öylece.
İki nokta üst üste sıralarcasına
Açıklamanı bekledim cümlelerini.
Oysa bana kalan iki tırnak arasında
Koskoca bir “hasret”ti.
Hayat bu parantezler arasında saklı
Kim bilir daha nice ünlemleri vardı.
Asıl bu hayatta en önemlisi
Başladığım noktayı bulmaktı.
