Şiir Sümeyra Emektar Temmuz 2021

İnsan Gibi

Hantal bir kağnı bedenim güne takılan
Döner ortada sessiz harfler
Kadim bir Araf’ta kaybolup ha bire sancılara ardılırken
Arsız bir neşeden defalarca sökülürsün!

Pişman olmasın kelimelerin cüreti,
sessizliğin onuruysa da yaşatan!
Peki ya şiir mi olmalı şair olamıyorsam?

Yine haldır haldır vazgeçiyorum söylemekten
Kırk yama bir dille ağrıyorum
Üstesinden gelmeli artık sanrıların,
ümidin eli kayıp kulağında olsa da
Bir gökkuşağı aşar o zaman sessizliğini, çekilir boydan boya
Her bir rengi nazlı bir duygu oluverir
Niye siyahsız bilir misin gökkuşağı?
İçinde gök olana karanlık yok
Karanlık olana gökte yer yok
Bildin mi,
insan gibi!